ردیاب هوایی و ردیابی در صنعت هوافضا
با نگاهی مختصر به تاریخچه ردیاب متوجه می شویم که این ابزار نیز مانند خیلی از ابزارهای پر استفاده امروزی در ابتدا کاربرد نظامی داشته است، اما بعد از مدتی فواید و استفاده های جذاب تری برای آن در نظر گرفته شده است. اولین ردیاب یک ماهواره ردیاب بود که در سال 1978 یعنی حدود 4 دهه قبل در مدار زمین قرار گرفت.
این ردیاب در آن زمان با هدف افزایش کنترل ناوبری در زیردریایی های آمریکایی مورد استفاده قرار گرفت، اما جالب اینجاست که 2 سال بعد یعنی از سال 1980 استفاده عموم از ردیاب ها آزاد اعلام شد. البته تا سال های 2000 استفاده چندانی از این فناوری مهم توسط عموم انجام نگرفت.
اندکی پس از ناپدید شدن پرواز هواپیمایی مای هواپیمایی MH370 ، نشست ویژه چند رشته ای در زمینه ردیابی پرواز جهانی (MMGFT) در دفتر مرکزی ایکائو در مونترال کانادا تشکیل شد تا پیشنهادات لازم برای اقدامات آینده ارائه شود. یکی از تصمیمات اصلی اتخاذ شده نیاز به اپراتورها برای پیگیری جهانی پروازهای هواپیمایی با سرعتی بیشتر بود.
در این جلسه مفهوم عملیات اضطراب جهانی و سیستم ایمنی هوایی جهانی (GADSS) آغاز شد. مفهوم GADSS به صورت تکاملی اجرای اقدامات به صورت کوتاه ، متوسط و طولانی را با هر عملی که منجر به فواید آن می شود ، توصیف می کند. اولین گام در اجرای GADSS می تواند در کوتاه مدت با پیاده سازی راه حل های عادی ردیابی هواپیما همانطور که توسط صنعت رهبری هواپیما کارگروه (ATTF) برای حمل و نقل هوایی تجاری و با پرداختن به مناطق بهبود یافته مشخص شده در سند GADSS ارائه شده است.
ادامه مطلب
درباره این سایت